Mar 12, 2010

दत्तकविधान-6

मनस्वीला सांगून झालं, पण आईवडिलांना सांगणं ही मोठी कसोटी होती. आम्ही घेतलेलानिर्णय पालकांना उशीरा कळवला, पण त्याला अगदी कडाडून विरोध झाला नाही."तुमचा निर्णय आहे ना, ठीक आहे. आम्हाला मान्य आहे,' अशीच सर्वसामान्यप्रतिक्रिया होती. तेवढंही दिलासादायक होतं. मूल मिळवण्याचं टेन्शनअसताना हा आणखी एक ताण आम्हाला झेपणारा नव्हता. सुदैवानं तो टळला.
दत्तक मुलासाठी देण्याच्या कागदपत्रांत आम्हाला ओळखणाऱ्या तीन व्यक्तींचीओळखपत्रं आणि आम्हाला भविष्यकाळात काही झाल्यास एका जोडप्यानं त्याबाळाची पूर्ण जबाबदारी घेण्याबाबतचं पत्र (बॉंड) देणंही आवश्‍यक होतं.माझ्या धाकट्या साडवानं ती जबाबदारी स्वीकारली होती. त्यामुळे त्यासर्वांना आधीपासून कल्पना होतीच. शेजारच्या निवडक मंडळींनाही काही दिवसआधी ही कल्पना दिली. विशेष म्हणजे, असा "पराक्रम' करणारे सोसायटीत आम्हीएकटेच नव्हतो, हे त्याच वेळी कळलं. शेजारच्या दोन इमारतींमधील आमच्याओळखीची असणारी दोन मुलं दत्तक होती, हे शेजाऱ्यांकडून कळलं. आमच्याचसोसायटीत राहणाऱ्या अन्य एका जोडप्यानंही मूल होत नसल्यानं ते दत्तकघेण्याचा निर्णय घेतला होता. लोकांच्या सामाजिक जाणिवा रुंदावत असल्याचंआणि विचारशैली प्रगल्भ होत असल्याचं ते लक्षण होतं.
साधारण सप्टेंबर महिन्यात बऱ्याच फॉलोअपनंतर एक बाळ आमच्या नावे लावण्यातआल्याचं संस्थेकडून कळलं. वैद्यकीयदृष्ट्या ते "फिट' ठरल्यानंतर आम्हीत्याला बघायला जाणार होतो. एवढ्या दिवसांच्या प्रतीक्षेला फळ येणार होतं.तणावानं व्यापलेल्या आमच्या चेहऱ्यावर प्रसन्नतेचा हलकासा शिडकावा झाला.पण हाय रे कर्मा! त्याच्या वैद्यकीय अहवालात काही अडचणी आल्या. आमच्याताब्यात देण्यासाठी ते योग्य नव्हतं. पंधरा दिवस वाट पाहून शेवटी आमच्यापदरी निराशा आली.
आज येईल, उद्या येईल, करत बाळ काही ताब्यात मिळण्याची लक्षणं दिसेनात,तेव्हा आम्ही नोव्हेंबरमध्ये महाबळेश्‍वर-रायगड सहल करून घेतली.(रायगडावरील सूर्योदयाविषयी लिहिलं होतं, आठवतंय?) डिसेंबरमध्ये मी आणिमनस्वी दोघंच माझ्या आईवडिलांसह गोव्याला जाऊन आलो. (त्याविषयीही लिहिलंहोतं...आठवतंय? तुम्ही म्हणाला, हा बाबा दर हगल्या-मुतल्याचा ब्लॉग लिहीतअसतो. त्याला आम्ही काय करणार! तर ते असो.)गोव्यात असतानाच संस्थेतून फोन आला. आमच्या नावे एक नवं बाळ "लावण्यात'आल्याचा. सप्टेंबरमध्ये जन्मलेलं हे बाळ आता या संस्थेतून आपल्याहक्काच्या घरात जाण्यासाठी तयार होतं आणि आपल्याला कोणतं घर मिळणार,याचाच विचार करीत असावं बहुधा. मी पुण्याला आल्याआल्या भेटायला येण्याचं कबूल केलं...

No comments: