इतुकेच तूप घेताना वरणावर होते
'अन्ना'ने केली सुटका, 'अण्णा'ने छळले होते!
ती आमटी फुळूकपाणी बोलून बदलली नाही
मी डाळ शोधण्या कितीदा, तळ ढवळले होते
मेलेल्या आयुष्याचा त्रास गडे विसरूया
(पाऊल कधी वासाने 'मेशी'कडे वळले होते? )
मी वाहिली तेव्हाही अण्णाला शिव्यांची लाखोली
मी नाव त्याच्या बापाचे चुपचाप वगळले होते
याचेच रडू आले की जमले न मला हसणेही
मी रंग त्याच्या कन्येसह कितीक उधळले होते!
नुकतीच त्या स्मरणांची जखम भळभळा वाहिली
दिसभर मग त्या विचारांनी पोट ढवळले होते
घर माझे शोधाया 'ब्युरो'त वणवण केली
जे 'फोन' मिळाले ते केव्हाच केले
एकटाच त्या रात्री बकाबका जेवत होतोहोते
'मधू'सह आकाशात कितीक 'चंद्र' उजळले होते!!
1 comment:
kalla, naich khas
uady
Post a Comment