हुर्रे!

सचिन तेंडुलकरनं बारा हजारांचा टप्पा गाठला आणि मी दहा हजारांचा! खरं तर दहा हजारांचा टप्पा कधी गाठला जातोय, याचीच वाट पाहत होतो. गेले काही दिवस तुम्हाला एक बातमी सांगायची होती, पण त्याआधी हा टप्पा पार पडावा, असं वाटत होतं. शिवाय, ती बातमी कन्फर्म पण होत नव्हती.
गेल्या शनिवारी एका उत्साही सहकाऱ्याचा फोन आला. मी खरेदीला बाहेर पडलो होतो.
""पेंढारकर साहेब, अभिनंदन!''
मी म्हटलं, कसलं?
""बस काय राव?'' पुढचा अपेक्षित प्रश्‍न.
""अरे बाबा, खरंच माहीत नाही मला!''
""अरे लेका, तुला "टार माझा'च्या स्पर्धेत बक्षीस मिळालंय! उत्तेजनार्थ. पार्टी पाहिजे, पार्टी!''
मी "बरं' म्हणून फोन ठेवला. खरं तर विश्‍वास बसत नव्हता...
अर्थात, "ब्यूटी क्वीन' स्पर्धेत पहिलं बक्षीस मिळवणाऱ्या सुंदरींना एकदम आश्‍चर्याचा धक्का बसतो की नाही? त्या तोंडावर हात बित घेतात नाही का? आणि तोंडाचा भला मोठा चंबू करतात ना, तसं! आता, उरलेल्या तीन जणींपैकी कुणीतरी एक होणारच, हे तर नक्की असतं ना? मग प्रत्येक वर्षीच्या स्पर्धेत, प्रत्येक सुंदरीचा दोन्ही हातांनी चेहरा झाकून घेतलेला, तोंडाचा भलामोठा चंबू केलेला फोटो कसा काय छापून येतो, कुणास ठाऊक?
..असो. तर माझी तशी काही प्रतिक्रिया झाली नव्हती. तरीही, एखाद्या प्रसिद्ध मराठी टीव्ही चॅनेलच्या स्पर्धेत, तरुणाईच्या जत्रेत माझा उत्तेजनार्थ का होईना, नंबर लागणं, ही नाही म्हटलं तरी मोठीच कामगिरी होती.
शनिवारी, 11 तारखेला ही बातमी कळली, पण एका मित्राकडून. त्यानं "स्टार माझा'वर हा निकाल बघितला होता. पण चॅनेलकडून काही अधिकृत माहिती मिळत नव्हती. कुणी चॅनेलवरच्या पट्टीत माझं नाव दाखवल्याचंही सांगत होतं, पण स्वतः पाहिल्याशिवाय खात्री कशी करायची? तसा, हा कार्यक्रम सुरू झाला तेव्हापासूनच माझा ब्लॉग त्यांनी अनेकदा दाखवला होता, तोही मी कधी पाहिला नव्हता...
अखेर गेल्या बुधवारी "स्टार माझा'कडून अधिकृत मेल आलं. 22 तारखेला मुंबईत शूटिंगला बोलावल्याचंही समजलं. प्रसन्न जोशीला फोन करून, माहितीही घेतली. अच्युत गोडबोले यांनीच या स्पर्धेचं परीक्षण केल्याचंही त्यानं सांगितलं. म्हणजे कुणाच्या वशिल्याबिशिल्यानं माझा ब्लॉग बक्षीसपात्र क्रमांकांत आला नव्हता. तर स्वतःच्या लायकीच्या आधारावरच आला होता.
आमचा मित्र आणि "सकाळ' परिवाराचाच आशिष चांदोरकरच्या ब्लॉगलाही उत्तेजनार्थ बक्षीस मिळालं. ते कळल्यावरही बरं वाटलं.
आता येत्या बुधवारी, 22 ला मुंबईत जायचंय. शूटिंगला. ब्लॉगविषयी आमची मुलाखत असावी, बहुधा. टीव्हीवर झळकण्याचा माझा पहिलाच अनुभव असेल. पण शूटिंगचा नाही. आधी "ग्राफिटी'च्या पुस्तकाच्या कार्यक्रमासाठी एकदा मुलाखत दिली होती. अश्‍विनी भावेच्या "कदाचित'मधल्या पत्रकार परिषदेच्या दृश्‍यातही शूटिंगमध्ये सहभागी होतो. आता माझी स्वतंत्र मुलाखत असेल, बहुधा. मेकअप बिकप पण करणारेत. बघू!
ब्लॉग सुरू करण्यामागे अनेकांची प्रेरणा आहे. मुळात, या ब्लॉगविश्‍वाची ओळख करून दिली आमचे हरहुन्नरी दोस्त आणि माजी "सकाळ'वासी देविदास देशपांडे यांनी! त्यांनीच ब्लॉग सुरू करायला, त्यावर मजकूर टाकायला शिकवलं. बाकी डिझाइनचंही मार्गदर्शन केलं. तसा ब्लॉगच्या लेआऊट किंवा अन्य तांत्रिक बाबींत मी अजून अडाणीच आहे, पण लिखाणासाठी विषयांना मात्र तोटा नाही! रोज म्हटलं तरी लिहिता येईल. सुचण्याच्या प्रश्‍न आपल्याला कधीच नाही. फक्त वेळ मिळत नाही, एवढंच!
असो. तर ब्लॉगच्या माध्यमातून लोकांना चिमटे काढण्याचा, शिव्या देण्याचा, उखाळ्यापाखाळ्या करण्याचा आणि कौतुकं पण करण्याचा आणखी काही वर्षांचा संकल्प आहे. तुमची साथ आहे ना?