`जिगर'बाज!

चला,

एकदाचा तो जिगर भेटला बुवा!

जीव काढला होता पोरीनं त्यासाठी!!
राष्ट्रकुल युवा क्रीडा स्पर्धा सुरू व्हायच्या खूप आधीपासूनच मनस्वी त्या `जिगर'च्या प्रेमात पडली होती। सणस मैदानापाशी `राष्ट्रकुल'चं ऑफिस होतं। तिला `बाल भवन'ला घेऊन जायचो, तेव्हा रोज तो जिगर त्यावर चमकत असलेला दिसायचा। मनस्वीला त्याच्याविषयी माहित नव्हतं, तेव्हा `बाबा, हा पिक्चर कधी लागणारेय' असा प्रश्न तिनं निरागसपणे विचारला होता.

`जिगर'चे फोटो पेपरमध्ये यायला लागले आणि तिची त्याच्याशी गट्टी जमली। (खरं तर सकाळी उठायला, मग दात घासायला, मग दूध प्यायला, आंघोळीला आणि नंतर शाळेत जायला काहीतरी आमिष हवं, म्हणून मुद्दामच आम्ही ही गट्टी जमवली होती. पण ते असो.) मग रोज पेपरमधले फोटो कापून ठेवणं, ते कुठे कुठे चैकटवणं, त्याच्या निरनिराळ्या अदा पाहणं आणि आत्मसात करण्याचा प्रयत्न करणं, हे उद्योग सुरू झाले.बॅटन रिले मध्ये तुला `जिगर' दाखवायला तडफडत टिम.बर मर्केट ल गेलो होतो. तिथे आम्ही जिगरला शेक हॅंड पण केलं!`राष्ट्रकुल'ला मला काही जाता आलं नाही. पण हर्षदाला एके दिवशी पास मिळाले आणि ति सगळा माहेरचा कुटुंब कबिला घेऊन गेली. तिथेही दुर्दैवानं `जिगर'चा डान्स हुकला.

`जिगर'चा बाहुला बरेच दिवस मनस्वीला वाकुल्या दाखवत होता. अखेर काल तो तिच्यावर प्रसन्न झाला. हर्षदानंच तो कुठून तरी मिळवला आणि मुलीला प्रेझेंट दिला. (तेवढीच नवर्‍यावर कडी करण्यची संधी!)काल दिवसभर त्या जिगरचे हाल हाल झाले. कुशीत झोपण्यापासून ते कपडे घालण्यापर्यंत सगळे सोपस्कार झाले. हे आकर्षण दोन-चार दिवस टिकेल. मग पुन्या नव्या आमिषाच्या शोढासाठी आई-बापाल नवी `जिगर' दाखवावी लागेल!

इथे फोटो पाहा।

`जिगर'बाज!